Het spreekuur van de politie in het Huis van de wijk in “de Focus” stopt abrupt per 1 oktober a.s. maandag! Zonder opgaaf van reden werd dit medegeeld aan de bewoners via het Facebook van de wijk Beverwaard.
Al jaren was er een roep om een politiepost in de Beverwaard door bewoners. In “Het plan van aanpak” over de Beverwaard, n.a.v. de komst van het AZC, werd deze ingewilligd door de gemeente Rotterdam. De lokatie werd het Huis van de wijk centraal gelegen in de Beverwaard. Vanaf 15 februari 2016 werd daar het inloopsreekuur gerealisseerd.
Nu ruim tweeëneenhalfjaar later wordt het spreekuur opgeheven. De reden is dat bewoners er te weinig gebruik van maken en steeds meer de politie benaderen via de digitale snelweg, dat lijkt een goede ontwikkeling. Dat is niet de enigste reden, want het blijkt dat de inzet van agenten op straat harder nodig is werd medegedeeld aan deze nieuwswebsite, en gezien de geringe animo van het gebruik van het inloopsreekuur heeft men besloten om deze op te heffen!
Blijft staan hoe bewoners de politie kunnen benaderen in de toekomst die niet bekend zijn met de ditgitale snelweg voor een persoonlijk gesprek? Is daar over nagedacht? Worden alle bewoners daar over ingelicht? Van wie komt nu eigenlijk de beslissing om het inloopspreekuur op te heffen? De gemeente Rotterdam of de politie?
De gemeente Rotterdam draagt haar uitvoerende taken op het gebied van kinderboerderijen, natuur- en milieueducatie over aan Stichting Natuurstad Rotterdam. Wethouder Wijbenga (Handhaving, buitenruimte, integratie en samenleven) ondertekende de officiële statuten in aanwezigheid van Winfried Houtman (concerndirecteur Maatschappelijke Ontwikkeling, gemeente Rotterdam), Hermineke van Bockxmeer (directeur Sport & Cultuur gemeente Rotterdam), Bert Cremers (voorzitter Raad van Toezicht) en de nieuwe directeur van de stichting Natuurstad, Louise Bergenhenegouwen.
Het college besloot in 2017 om de uitvoering van natuur- en milieueducatie te verzelfstandigen. Het gaat om het beheer van acht kinderboerderijen, elf educatieve schooltuincomplexen, drie bijzondere tuinen en zeven educatiecentra voor natuur- en milieulessen. De gemeente Rotterdam voert deze taken nu nog uit en draagt deze per 1 januari 2019 over aan Natuurstad. Om dat mogelijk te maken, wordt de stichting nu formeel opgericht. De 90 medewerkers die deze taken nu uitvoeren bij de gemeente, komen na 1 januari in dienst van de stichting Natuurstad.
Wethouder Wijbenga: “In Rotterdam vinden we het belangrijk dat kinderen, jongeren en volwassenen kunnen spelen, recreëren en leren in een natuurlijke omgeving dichtbij huis. Een stichting heeft meer mogelijkheden om daarin slagvaardig en ondernemend te zijn. Zij kan nog beter klantgericht werken en de samenwerking opzoeken met externe partijen.’
Gemeente blijft betrokken
De gemeente Rotterdam blijft betrokken bij natuur- en milieueducatie als beleidsmaker, opdrachtgever (subsidieverstrekker) en eigenaar van het vastgoed. De gemeente geeft een jaarlijkse subsidie van ongeveer € 8,5 miljoen aan de stichting; even hoog als het huidige budget voor natuur- en milieueducatie. De gemeente blijft sturen op kwaliteit, klanttevredenheid en bezoekersaantallen. Daarnaast heeft de gemeenteraad bedongen dat de nieuwe stichting verantwoordelijk is voor de uitvoering van het keurmerk dierenwelzijn en dat er geen marketing gericht op kinderen mag plaatsvinden. Ook blijft de toegang tot de kinderboerderijen gratis.
Raad van Toezicht
Het college benoemde eerder een raad van toezicht, bestaande uit zeven personen. Bert Cremers, oud-raadslid en oud-burgemeester van Waddinxveen, wordt voorzitter van de raad. De raad van toezicht is verantwoordelijk voor de aanstelling van de directeur. Per 1 september is Louise Bergenhenegouwen gestart in deze functie.
Louise Bergenhenegouwen
Louise Bergenhenegouwen gaat de nieuwe stichting inrichten en gaat samen met de medewerkers de uitdaging aan om de maatschappelijke meerwaarde van de Stichting Natuurstad Rotterdam te vergoten. De verzelfstandiging biedt kansen om enerzijds natuur en milieu werkelijk dichterbij de Rotterdammers te brengen en anderzijds de stichting te laten groeien en bloeien.
Bron: Gemeente Rotterdam, foto Beverwaardigheden.nl
De laatste tijd blijft er veel straatverlichting branden op en in de zijstraten van de Cannenburchstraat. Of verlichting gaat juist niet aan! De gemeente heeft al een behoorlijk aantal meldingen ontvangen de laatste weken via hun systeem die daarvoor gebruikt wordt voor problemen in de buitenruimte.
De laatste dagen brand daar veel straatverlichting ook overdag, maar in de avonduren vallen die dan weer uit, en gaat de overige straatverlichting weer aan. Hierdoor ontstaat een onregelmatig verlichtingspatroon! Meer als 30 meldingen komen vanuit het gebied tussen de Rhijnauwensingel, Oude Watering, Dijkje en de entree van de Beverwaard die begint bij de Cannenburchstraat.
Volgens de de gemeente zit het probleem in één of meerdere voedingskabels die de straatverlichting nu onregelmatig laat branden! Uit het meldingssysteem valt op te maken dat begin oktober de defecte kabel(s) zullen vervangen worden door netwerkbeheerder Stedin. Als alles volgens plan verloopt dan zal het probleem na 8 oktober opgelost moeten zijn!
Melden van defecte verlichting in de buitenruimte kan dus via de website van de gemeente Rotterdam of via de Buitenbeter App!!
De open dag van de brandweer op zaterdag 22 september aan de Groene Tuin in IJsselmonde werd druk bezocht.
Vanaf 10:00 uur tot 16:00 uur waren de bezoekers welkom! Hier kregen zij een kijkje in de keuken van de brandweer waar letterlijk de vlam in de pan sloeg tijdens de demonstraties. Een bezichtiging in één van de brandweervoertuigen of het zelf actief meedoen om een auto open te knippen met een pneumatische schaar trok veel aandacht bij het publiek. Helaas was het niet mogelijk om de ladderwagen te gebruiken tijdens deze dag, deze moest stand-by blijven!
Open knippen van voertuig
Verder waren er nog meerdere partners zichtbaar aanwezig met hun voertuig waaronder die van de ambulance, dierenambulance, politie, mobiele eenheid. Burgernet en de jeugdbrandweer gaven ook acte de présence!
Meer foto’s op het Facebook van de Beverwaardigheden.nl
Rechtszaak Bewoners van De Kievit hebben caravans voor hun kinderen gezet op lege plekken. Dat mag niet volgens de gemeente.
De gemeente en woningcorporatie Woonbron zijn een rechtszaak gestart tegen bewoners van woonwagenkamp De Kievit aan de Sevenaerstraat in Beverwaard in Rotterdam-Zuid. Dat zegt de woordvoerder van Woonbron, Hans Böse, tegen NRC. Reden is dat de bewoners sinds juli drie van de vijf leegstaande vakken in het woonwagenkamp bezetten met caravans waarin hun kinderen slapen, terwijl ze geen huurcontract hebben.
De woonwagenbewoners namen de leegstaande plekken in omdat minister Kajsa Ollongren (Binnenlandse Zaken, D66) begin juli bekendmaakte dat ze wil dat gemeenten zorgen voor voldoende standplaatsen voor woonwagenbewoners. Ook moeten ze ruimte creëren voor de wijze waarop zij willen samenleven. Dat is een radicale breuk met het verleden waarin het beleid in veel gemeentes gericht was op het laten uitsterven van woonwagenkampen.
Op de illegaal geparkeerde caravans in De Kievit hangen spandoeken: „Bedankt minister Ollongren”, „Hoera, wij zijn ook mensen” en „Uitsterfbeleid mag niet meer”.
Nieuw beleid
„We hebben netjes de huur overgemaakt”, zegt bewoner Neeltje Schuman. „Maar die heeft Woonbron terug gestort.” Zo werkt dat niet, zegt Böse van woningcorporatie Woonbron, die eist dat de bewoners hun caravans weghalen. „Het is niet zo dat als jij ergens gaat staan en huur betaalt, de plek van jou is.”
Minister Ollongren kwam tot haar nieuwe beleid na een uitspraak van het College voor de Rechten van de Mens van dit voorjaar. Daarin staat dat het uitsterfbeleid van gemeenten een mensenrechtenschending is. Nieuw beleid moet woonwagenbewoners volgens de minister beschermen tegen discriminatie en hun culturele rechten waarborgen.
Voor de bewoners van het kamp in Beverwaard kwam het nieuwe beleid van Ollongren als een geschenk uit de hemel, vertelt Neeltje Lorsé, de nicht van Neeltje Schuman. Maar de vreugde verdween al na een week. Toen stuurden Woonbron en de gemeente via de deurwaarder een ontruimingsbrief om de caravan van de lege plek te halen. „Ik zit al jaren in spanning. Ik heb er nachtmerries van dat ons kamp steeds kleiner wordt.”
Afgelopen jaren was het beleid van de gemeente Rotterdam gericht op het terugbrengen van het aantal woonwagens. Telkens als een bewoner stierf, moest de oude woonwagen weg. Daarna zette woningcorporatie Woonbron, die het terrein van de gemeente in erfpacht heeft, er betonnen palen neer zodat er geen nieuwe wagen opgezet kon worden.
„Gruwelijk”, zegt Neeltje Schuman. „Die lege plek herinnert je voortdurend aan iemands overlijden. Tegelijkertijd moeten wij daardoor met onze kinderen en kleinkinderen in één huis wonen.” En dat wordt te krap, wil ze maar zeggen. „Het is niet onze aard om in een huis te wonen”, zegt de broer van Neeltje Schuman, Hendrik Schuman. En dus bleven veel kinderen thuis wonen.
Hendrik Schuman ging 24 jaar geleden in een rijtjeshuis aan de Cortenbachsingel wonen omdat er geen standplaats voor hem was, op tien meter afstand van het kamp. „Ik voel me daar opgesloten. Binnen het kamp laat iedereen de deur open staan omdat we elkaar allemaal kennen en familie van elkaar zijn. In de straat waar ik woon kan dat niet.”
Voor Neeltje Lorsé zijn de rechtszaken die Woonbron en de gemeente hebben aangespannen te veel aan het worden. „We hebben verschrikkelijke dingen meegemaakt. Dertig jaar geleden is ons kamp gehalveerd. Toen moesten we afscheid nemen van de helft van de bewoners omdat de gemeente kleinere woonwagenkampen wilden.”
Kamp gehalveerd
Het kamp ging toen van 80 naar 40 wagens. „In 2008 wilden ze ons verkleinen tot 15 woonwagens.” Dat plan ging niet door wegens geldgebrek. „Het ergste was dat ze argumenten aanvoerden die niet klopten. Ze zeiden dat onze kinderen niet naar school gingen en dat wij niet integreerden. Maar dat was niet waar. We hebben toen van alle scholen van onze kinderen verklaringen gekregen dat ze elke dag naar school gingen. En verder komt iedereen bij ons op de koffie. Ik heb geholpen met het verbeteren van de buurt.”
De constante dreiging om tot vertrek gedwongen te worden valt zwaar, zeggen de bewoners. „Vooral voor de ouderen, die de Tweede Wereldoorlog meegemaakt hebben”, zegt Neeltje Lorsé. De druk van de gemeente om de kampen in te krimpen of uit te laten sterven herinnert hen daaraan, zegt zij. „Een deel van mijn familie is Sinti. Tijdens de oorlog werden ze opgepakt en in concentratiekampen in Duitsland gezet. Velen zijn vergast.”
Hendrik Schuman wil op een van de leegstaande plekken wonen. Volgens zijn advocaat Sjoerd Jaasma zijn er gesprekken met de gemeente om tot een oplossing te komen. „Vorige week hebben we gesproken met het hoofd van de afdeling Wonen van de gemeente Rotterdam. Daar is ons gezegd dat het beleid ten aanzien van woonwagenkampen herijkt wordt nu de minister schrijft dat zij wil dat gemeentes standplaatsen ter beschikking stellen.”
Een woordvoerder van de gemeente bevestigt dat. De rechtszaken zijn daarmee niet van de baan, volgens advocaat Jaasma. In totaal telt Rotterdam negen woonwagenkampen met circa 150 standplaatsen, volgens gegevens van het Kadaster.
